سجاده را دوست داشتم،
اسمش را گذاشته بودم "آغوش همیشه باز خدا"...
هرجا که سجاده بود، میشد با خدا خلوت کرد،
حتی وسط صف نماز جماعت...
هنوز هم سجاده را دوست دارم،
اما یاد گرفتم برای خلوت کردن با خدا لازم نیست دنبال سجاده بگردم...
چون تمام زمین سجاده است...
روزگارتان پر از لحظه های دونفری با خدا ...
+ اون لبخندی که برای پنهان کردن دردت میزنی،
لبخند خـــداست به بنده اش
اون لبخندی هم که پشتش خــــدا باشه،
تمام مشکلاتو حل میکنه…
:)
+ سلام دوستانم عیدتون مبـــارک :))
